Vieiros

  Para garantir a sustentabilidade ambiental e social aproveitamento da biomasa, compriría en primeiro lugar diversificar o seu aproveitamento para facer da compostaxe o destino principal destes materiais. Deste xeito, contribuiriase a devolver ao monte parte da materia orgánica que detraemos del e recuperar a fertilidade duns chans fortemente empobrecidos polos lumes forestais. Ademáis, o mato e a madeira morta cumpre unha importante función ecolóxica no monte, e a máxima de manter os montes limpos debería substituirse pola de ter a floresta coidada, isto é, aproveitar só os recursos (restos de cortas e clarexos, rexeites de aserradoiros...) que non comprometan o equilibrio ecolóxico dos nosos ecosistemas forestais.

  Recuperar esta materia orgánica mediante a compostaxe, aproveitando ademáis outros recursos problemáticos coma as lamas de depuradora e a materia orgánica dos residuos urbanos (convenientemente separada) para elaborar un abono de calidade, debería ser unha prioridade para os proxectos de aproveitamento da biomasa forestal.

  Logo de cumprida esta condición, o eventual aproveitamento enerxético da biomasa debería cumprir os seguintes criterios ambientais:

1. Priorizar os sistemas enerxéticos a pequena escala, orientados á xeración de calor e achegados aos lugares de producción do recurso (Principio de Proximidade).

2. As instalacións deberán dimensionarse en función da dispoñibilidade do recurso no contorno próximo, previamente valorado, e non ao revés. Neste senso, deberían aproveitarse só aqueles recursos que sexan excedentarios, xa que un exceso de demanda podería ter implicacións negativas sobre os recursos (solo e/ou vexetación).

3. Non se deberían permitir en Galiza os cultivos e plantacións enerxéticas. O aproveitamento da biomasa forestal e agrícola debe ser unha actividade complementar do aproveitamento silvícola e da agricultura, e non un obxectivo en sí mesmo.

4. O balanzo enerxético do sistema producción-uso debería ser positivo. A enerxía neta producida polo ciclo da biomasa (a enerxía solar liberada) debe ser maior que a enerxía usada no ciclo de vida dende a xerminación até a xeración.

5. Neutralidade respeito do carbono. A emisión neta de carbono do ciclo da biomasa usada debería ser cero ou negativa.

6. Libre de transxénicos. Os vexetais e enzimas usados no procesamento da biomasa non deben incluir plantas ou outros organismos modificados xeneticamente.

7. Libre de tóxicos. O procesamento da biomasa non debería producir:

8. Plantacións sustentábeis. O procesos de produción de calquera proxecto de biomasa deben ser sustentábeis con respeito á agua, fertilizantes, fitosanitarios e balanzos minerais do solo, e estar ligados xeograficamente ao proxecto enerxético.

9. A utilización de restos forestais como biomasa non é aceitábel:

• En espazos forestais incluidos na Rede Natura 2000 e na RGEP nos que non esté permitido a explotación forestal, bosques naturais e masas forestales con presenza de especies ameazadas ou en regresión sensíbeis aos aproveitamentos silvícolas.
  
• En zonas de pendentes pronunciadas e risco de erosión e en chans pobres ou empobrecidos.
  

10. Deben excluirse específicamente do aproveitamento enerxético os residuos urbanos (RUs), radiactivos, tóxicos, perigosos e hospitalarios, que non poden ser considerados biomasa.